بررسی فراوانی و فعالیت از وسپیریلوم در برخی از خاکهای ایران

از وسپیریلوم به دلیل توان تثبیت ازت مولکولی در ارتباط همیاری با گیاهان مهم زراعی مانند انواع غلات و همینطور تولید هورمونهای محرک رشد گیاه‘ در سالهای اخیر بسیار مورد توجه واقع شده و برای تولید نوعی کود بیولوژیک مورد استفاده قرار گرفته است . به همین دلیل تحقیق در مورد وجود و پراکنش این باکتری در خاکهای ایران و ارزیابی فعالیت سویه های بومی ‘ هدف این بررسی قرار گرفت. به این منظور‘ 52 نمونه گیاهی شامل ذرت‘ گندم و چند نوع گرامینه علفی از چهار استان تهران‘ سمنان ‘ فارس و قزوین جمع آوری گردیدند. جداسازی باکتری از خاک ریزسفری و قطعات ریشه این گیاهان با استفاده از محیطهای کشت انتخابی و تشخیص جنس و گونه های آن بر اساس آزمایش های میکروسکوپی ‘ اندازه گیری فعالیت آنزیم نیتروژناز و آزمون بیوشیمیایی انجام گرفت. در نهایت 23 سویه جداسازی و شناسایی شدند. و از بین آنها ده سویه که سرعت رشد و فعالیت نیتروژناز آنها بیشتر بود.به عنوان مایه تلقیح مورد استفاده قرا ر گرفتند . دریک آزمایش گلخانه ای بذر هیبرید سینگل کراس 704 ذرت وبذر گندم بهاره رقم فلات در شرایط استریل جوانه دار شد. و سپس گیاهچه ها هنگام کاشت با 10 سویه بومی وسه سویه شناخته شده خارجی تلقیح گردیدند. نتایج آزمایش گلخانه ای نشان داد که تلقیح با ازوسپیریلوم نسبت به شاهد تلقیح نشده‘ در غالب موارد موجب افزایش ارتفاع‘ وزن خشک اندام هوایی ‘ وزن خشک ریشه ونسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی گیاهان ذرت و گندم گردید و درضمن‘ افزایش انشعابات ریشه و انبوهی تارهای موئین وبطور کلی گسترش سیستم ریشه ای را نیز به همراه داشت. سویه های بومی غالبا نسبت به سویه های خارجی ‘ تاثیر بیشتری در رشد قسمتهای مختلف گیاهان مورد ازمایش نشان دادند.